منظور از تاندونیت، التهاب تاندون عضلات می باشد که معمولا" با پارگی های خفیف (پارگی میکروسکوپیک)همراه است.تاندونیت عضلات مفصل شانه درمیان افراد از هر دو جنس شیوع بالایی دارد.ذکر این مسئله نیز حائز اهمیت است که افزایش سن، روند تاندونیت شانه را تسریع می کند.

مراحل التهاب تاندون

التهاب تاندون ناشی از فعالیت زیاد است.حرکات شانه در فعالیت هایی پرتابی،ضربه زدن و یا بلند کردن اجسام به بالای سر مانند وزنه برداری ممکن است منجر به تحریک،کبودی یا ساییده شده تاندون گردد.. این موارد می تواند موجب درد و ضعف شانه در مفصل شود.

تاندونیت کلسیفیه

گاهی اوقات التهاب تاندون در طی یک دوره زمانی طولانی می تواند موجب  رسوب کلسیم در ساختار تاندون گردد این امر منجر به درد و از دست دادن قدرت و حرکت شانه می گردد .به بیان ساده تر می توان گفت، به عللی تاندون روتاتور کاف ملتهب می شود. بدنبال این التهاب املاح کلسیم در تاندون رسوب می کنند. بعد از مدتی این کلسیم به توسط خود بدن مجددا" جذب می شود.در حین جذب کلسیم حداکثر درد در ناحیه شانه ایجاد می شود.

پارگی روتاتور کاف

تاندونیت شدید از برخورد طولانی مدت، انحطاط، یا صدمات ناگهانی می تواند به صورت جزئی یا کامل باعث پارگی تاندون روتاتور کاف شود.نتیجه ی آن  می تواند درد شدید شانه، ضعف و منجر  به از دست دادن حرکت و عملکرد طبیعی شود.

عوامل مؤثر

• ناشی از تکرار فعالیت های  زیاد حرکتی در  بالای سر که شایع ترین علت مشکل هستند می باشد.
•  عضلات ضعیف می شود.
•  هنگامی که عضلات ضعیف است، نیروی بیشتری بر روی تاندون ها و کیسه ی مفصلی  اعمال می گردد و باعث التهاب و درد می شود.
•  انجام تکنیک های نادرست و نا مناسب در شنا و یا پرتاب.
•  تمرینات شدید،  یا یک پرتاب سخت و  یا بلند کردن وزنه ممکن است باعث  شروع مشکل گردد.
•  صدمات قبلی به شانه.
•  سست بودن مفصل شانه.

درمان

هنگام ایجاد این آسیب ورزشکار  باید  به استراحت بپردازد و از انجام اعمالی که باعث صدمه زدن به شانه می شود و یا درد را بدتر از روز بعد می کند دوری کند. همچنین اجتناب از فعالیت هایی که مشکل را شروع می کند. پزشک شما ممکن است استفاده از  یک باند جهت ثابت نگه داشتن شانه را توصیه کند.

گذاشتن یک کیسه یخ (پیچیده شده در  یک حوله) روی شانه، حداقل دو بار در روز  به مدت ۲۰ دقیقه.همچنین گذاشتن یخ پس از هرگونه فعالیت هایی که باعث تشدید درد شانه می گردد.

پزشک شما ممکن است دارو ی ضد التهاب و  یا مسکن ( به شکل قرص)  برای از بین بردن درد و التهاب در روند  بهبودی طبیعی بدن شما تجویز نماید. ممکن است تزریق کورتیزون با بی حس کننده ی نواکایین به شانه توصیه شود. پس از دریافت تزریق، از انجام هر فعالیت شدید برای حداقل دو هفته خودداری کنید.

پزشک شما ممکن است شما را  به یک فیزیوتراپ برای تمرین یا سایر درمان های فیزیکی معرفی کند. تمرین های درمانی  برای تقویت شانه به جلوگیری از پیشرفت آسیب کمک می کند.

یکی دیگر از گزینه های درمان جراحی است.اگر این عارضه به آسیب مزمن تبدیل شده باشد و یا پارگی روتاتور کاف رخ داده باشد، جراحی برای درمان کیسه های مفصلی و التهاب تاندون شانه لازم باشد.

بازگشت به فعالیت

در موارد شدید، از انجام هر نوع فعالیت ورزشی که منجر به استفاده از  بازو و  یا کتف می شود خودداری کنید.در این مرحله باید فعالیت های ورزشی که هچگونه فشاری را  به ناحیه آسیب دیده وارد نمی کند انجام دهید همچنین بدن خود را به خوبی گرم کنید و از تمرینات انعطاف پذیری قبل از شروع فعالیت استفاده کنید.در طول دوران بازگشت به فعالیت و بهبودی کامل به تدریج شدت فعالیت ورزشی را افزایش دهید.